İçtiklerime Devam... Şalgam.

Adana yazımda yer verebilirdim ama tercih etmiyorum. Çünkü gittiğimde o eski lezzetinde taneli şalgam satan dükkanlara rastlamadım. Sıcak havada muhafazası da zor. Bu nedenle kebapçılarda da hep kapalı şalgam satılıyordu. Fena değildi onlar.

Ben iki tane şalgamı seviyorum. Birincisi Fersan'ın şalgamı ikincisi Kaleağası'nın şalgamı. Herkes Doğanay diyor ama o bana hitap etmiyor. Fazla tuzlu geliyor her şeyden önce. Ayrıca katkı maddesi var onda. Zararlı mıdır bilemem ama ömrünü uzatmak için olsa gerek katkı maddesi koymuşlar. Kaleağası'nı net hatırlamıyorum ama Fersan'ın katkısız olduğuna eminim.

A bu arada bir de Adanus diye bir şalgam vardı. İstanbul'da askerdeyken içmiştim. O da çok çok güzeldi. Ama askerde alınan tatlar hep tartışmalıdır. Dünyadan soyutlanınca insan belki de özlediği her yiyecek içecek ona ayrıca tatlı geliyordur.

Son olarak, ben susarım, susuzluktan dilim damağıma yapışır ama yine de acılı şalgamdan vazgeçmem.